Αν πας μια βόλτα στο Middlesbrough και ρωτήσεις τους ντόπιους ποιά ομάδα που φοράει κόκκινα υποστηρίζεις, τότε η απάντηση θα είναι μια και αρκετά εύκολη: την Middlesbrough FC! Ωστόσο, μέσα σε όλες τις απαντήσεις, κάποιοι θα δυσκολευτούν να είναι ξεκάθαροι. Ειδικά οι λάτρεις του Μουντιάλ. Και αυτό γιατί βαθιά μέσα τους, είναι χαραγμένη μια ανάμνηση και μια ομάδα: η Βόρεια Κορέα! Είμαι σίγουρος πως μπερδεύτηκες. Πάμε να τα δούμε αναλυτικά.
Στις 20 Αυγούστου του 1960, η Αγγλία επιλέχθηκε να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, διαλύοντας τα σχέδια της Γερμανίας και της Ισπανίας που καλοέβλεπαν το ενδεχόμενο μια τόσο σημαντική διοργάνωση να στρέψει το ενδιαφέρον στην χώρα τους. Η απόφαση, η οποία πάρθηκε στη Ρώμη, χαρακτηρίστηκε ως ”ιδιαίτερη”, αφού ήταν η πρώτη φορά που μια αγγλόφωνη χώρα ανέλαβε τη διοργάνωση, ενώ παράλληλα ήταν και η πρώτη φορά που μια χώρα με ενεργή συμμετοχή σε Παγκόσμιο Πόλεμο, θα φιλοξενούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Όπως κάθε Μουντιάλ που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι αυτό είχε να πει μερικές ιστορίες, ενώ παράλληλα, η πορεία κάποιων ομάδων που δεν περίμενε κανείς, έδινε την επιπλέον γλύκα που μας χαρίζει το ποδόσφαιρο. Οι ιστορίες είναι λίγο πολύ γνωστές, από το κύπελλο που κλάπηκε και το βρήκε ο Mr.Pickles, μέχρι την περίπτωση ντόπινγκ της Δυτικής Γερμανίας και το αμφιλεγόμενο γκολ στον τελικό.
Η ένταση βέβαια είχε ξεκινήσει πολύ πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Και αυτό γιατί η FIFA, προκαλώντας μεγάλη έκπληξη, αποφάσισε οι Αφρικανικές χώρες που είχαν κερδίσει τη συμμετοχή τους στο Μουντιάλ του 1966, να χρειαστούν αγώνα play off απέναντι στις αντίστοιχες Ασιατικές, προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συμμετοχή στη διοργάνωση! Αυτό, σε συνδυασμό με την απόφασή της να εντάξει την Νότιο Αφρική στη ζώνη Ασίας-Ωκεανίας προκειμένου να διεκδικήσει την πρόκρισή της (και ενώ είχε αποβληθεί λόγω απαρχάιντ), έκανε την Αφρικανική Ομοσπονδία να μποικοτάρει την διοργάνωση!
Αυτό οδήγησε στην αυτόματη πρόκριση της εκπροσώπου της Ασίας, που δεν ήταν άλλη από τη Βόρεια Κορέα! Στο γκρουπ πρόκρισης, η Νότια Αφρική αποκλείστηκε έπειτα από αλλαγή της απόφασης της FIFA (μετά από πολύ μεγάλες αντιδράσεις) και η Νότια Κορέα απέσυρε τη συμμετοχή της, για οικονομικούς λόγους. Έτσι, έμεινε μόνο η Αυστραλία και η Βόρεια Κορέα, έτοιμες να διακδικήσουν την πρόκριση.
Αν και ήταν το μεγάλο φαβορί και έβλεπε τον δρόμο της πρόκρισης ανοιχτό, η Αυστραλία θα γνωρίσει έναν πραγματικά ταπεινωτικό αποκλεισμό. 6-1 στον πρώτο αγώνα και 3-1 στον επαναληπτικό, από μια Βόρεια Κορέα απόλυτα πειθαρχημένη και πρωταγωνίστρια στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν πλέον γεγονός, χωρίς καμία σκιά: Η Βόρεια Κορέα είχε κερδίσει την πρόκρισή της στο Μουντιάλ!
Η 11η Ιουλίου ήταν η μέρα που επιλέχθηκε για την έναρξη του Μουντιάλ του 1966. Εκείνη την ημέρα θα γινόταν η τελετή έναρξης στο Γουέμπλει, με την παρέλαση όλων των ομάδων με τις σημαίες τους. Κανονικά, πρόκειται για μια εύκολη και απλή διαδικασία. Όχι όμως σε αυτό το Μουντιάλ. Βλέπετε, ακόμα και μετά τον Κορεατικό πόλεμο και τη δημιουργία της Β.Κορέας και Ν.Κορέας, η Αγγλία δεν είχε προχωρήσει στην αναγνώρισή της ως κράτος! Πώς ήταν δυνατόν να παιχτεί ο εθνικός ύμνος και να κυμματίσει μια σημαία σε αγγλικό έδαφος, όταν η Αγγλία δεν την αναγνωρίζει σαν χώρα; Τελικά ο συμβιβασμός έγινε. Οι Βορειοκορεάτες εμφανίστηκαν στην παρέλαση, η σημαία τους κυμμάτισε, συμπλήρωσαν ένα γύρο στο Γουέμπλει, αλλά εθνικός ύμνος δεν ακούστηκε ποτέ. Όλοι ευχαριστημένοι.
Πάμε πίσω στο Middlesbrough, αφού για αυτό ξεκινήσαμε και αυτό δεν έχουμε εξηγήσει ακόμα! Οι Βορειοκορεάτες λοιπόν, όντας έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη του Μουντιάλ, θα εγκατασταθούν σε κάποια νεόδμητα για την εποχή οικήματα στο Middlesbrough. 4 ώρες μακριά από το Λονδίνο. Δεν το λες και πολύ καλή φιλοξενία. Ωστόσο οι Βορειοκορεάτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν είχαν βγει ποτέ από την χώρα τους, δεν φαίνεται να πτοούνται. Ίσα ίσα που με όπλο την πειθαρχία τους και βλέποντας την ευκαιρία να δείξουν τις δυνατότητές τους σε όλο τον κόσμο, είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν στα ματς των ομίλων την Χιλή, την Ιταλία και την Σοβιετική Ένωση.
Η φήμη που τους ακολουθούσε, ήταν ίδια με αυτή και σήμερα. Μια χώρα σε εμπάργκο, με κατοίκους περιορισμένους στα όρια που πρόσταζε η χώρα και με έναν ηγέτη που κανείς δεν γνώριζε τις συνθήκες που είχε διαμορφώσει εντός των τειχών. Γενικότερα μεταξύ φίλων, είμαστε σίγουροι ότι θα υπήρχαν πολλές ιστορίες που θα διαδίδονταν για τον τρόπο ζωής και τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να είχαν οι Βορειοκορεάτες. Όμως εδώ, είμαστε για τη μπάλα. Ο συνδυασμός λοιπόν, οδήγησε 20.000 θεατές να παρευρεθούν στο Ayresome Park για να παρακολουθήσουν τον πρώτο αγώνα μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Βόρειας Κορέας.
Οι Σοβιετικοί εδώ θα προσγειώσουν ανώμαλα τόσο τους Βορειοκορεάτες όσο και τους θεατές που είχαν πάει με την προοπτική ότι ο Δαυίδ θα κερδίσει τον Γολιάθ. 3-0 τελικό σκορ και τα όνειρα για την συνέχεια του Μουντιάλ, κάπου βάφτηκαν μαύρα για τους Ασιάτες. Το ίδιο και για τον κόσμο, που στο δεύτερο ματς του ομίλου, εναντίον της Χιλής, μόλις 13.000 κόσμος εμφανίστηκε στο γήπεδο. ίσως εδώ έπαιξε και ρόλο πως η Χιλή ήταν υπαρδύναμη της εποχής και το αποτέλεσμα θεωρήθηκε προδιαγεγραμμένο. Χωρίς να ισχύει κάτι τέτοιο ωστόσο, αφού οι Βορειοκορεάτες θα παλέψουν και θα φέρουν 1-1!
Υπάρχει παλμός εδώ! Το έργο όμως είναι δύσκολο, ειδικά όταν στον τρίτο αγώνα πρέπει να αντιμετωπίσουν την παντοδύναμη και 2 φορές νικήτρια Μουντιάλ, Ιταλία. Μια ομάδα που στις τάξεις της είχε παίκτες όπως ο Gianni Rivera της Milan και ο Sandro Mazzola της Inter. Κι ομως. Η Βόρεια Κορέα θα μπει με αποφασιστηκότητα και την γνωστή της πειθαρχία. Μπορεί η ποιότητα να μην είναι εκεί, ωστόσο οι παίκτες της ομάδας πηγαίνουν σε κάθε φάση σαν να κρίνεται η ζωή τους από αυτό! Ο κόσμος τους δίνει παλμό! Και ειδικά μετά τον τραυματισμό που άφησε την Ιταλία με 10 παίκτες, ο κόσμος πραγματικά δίνει την έξτρα δύναμη που χρειάζονται οι παίκτες..Και ξαφνικά…γκολ! Ο Pak Doo-ik σκοράρει και στις κερκίδες επικρατεί μια παράνοια! Ο κόσμος φωνάζει και έχει εκστασιαστεί! Σε τέτοιο βαθμό που ο ακφωνητής του αγώνα θα πει το περίφημο πως έτσι δεν φωνάζουν ούτε όταν σκοράρει η Middlesbrough!
Διαβάστε επίσης: Ταχύτερα, ψηλότερα, δυνατότερα: Πώς η Ουρουγουάη κατάφερε να κερδίσει το πρώτο Μουντιάλ
Το σκορ θα παραμείνει αναλοίωτο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα. Αυτό, θα βρει τους Βορειοκορεάτες στα ουράνια να πανηγυρίζουν μια ανεπανάληπτη πρόκριση και τους Ιταλούς στο καναβάτσο με έναν ταπεινωτικό αποκλεισμό. Ο κόσμος πραγματικά είχε τρελαθεί! Η Βόρεια Κορέα ήταν στον επόμενο γύρο! Οι ντόπιοι στο Middlesbrough είχαν βρει νέους ήρωες να λατρεύουν. Όποτε οι παίκτες αποφάσιζαν να βγουν να περπατήσουν στην πόλη, ο θαυμασμός των ντόπιων ήταν τεράστιος. Προσκλήσεις στις παμπς για να γιορτάσουν, καλέσματα για τραπέζια, ήταν μόνο μερικά από τα γεγονότα που συνέβησαν τις επόμενες ημέρες. Οι παίκτες της Βόρειας Κορέας ήταν πλέον ένα με τους ντόπιους, ήταν οι δικοί τους αγαπημένοι! Η λατρεία έφτασε σε τέτοιο σημείο που 3.000 από τους λεγόμενους σκληροπυρικούς οπαδούς της Middlesbrough, αποφάσισαν να ταξιδέψουν μέχρι το Liverpool, ώστε να συμπαρασταθούν στον επόμενο γύρο στην Βόρεια Κορέα, η οποία θα αντιμετώπιζε την Πορτογαλία.
Πλέον, μιαλάμε για πραγματική αγαπημένη. Το κύμα ενθουσιασμού έδωσε φτερά στα πόδια των Ασιατών, οι οποίοι με 3 γκολ απέναντι στην Πορτογαλία, έβλεπαν το θαύμα να συνεχίζεται και οι σελίδες να γράφονται χρυσές. Υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο όμως. Κι αυτό γιατί ο Eusebio δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα. 4 γκολ σε 32 λεπτά σε νοκ άουτ φάση Μουντιάλ άλλωστε, δεν μπορούσε να βάλει ο καθένας. Η Πορτογαλία θα κερδίσει και θα προκριθεί στην επόμενη φάση.
Αν και απογοητευμένοι, οι παίκτες της Βόρειας Κορέας θα τύχουν αποθέωσης από τους νέους τους οπαδούς. Και όχι τυχαία άλλωστε, αφού για παρα πολλά χρόνια, η πορεία τους θα μνημονεύεται ως η πιο μεγάλη σε Μουντιάλ. Κι αυτό γιατί ήταν η πρώτη Ασιατική χώρα που προχώρησε τόσο πολύ σε φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, πριν πάρει τα σκύπτρα η Νότια Κορέα το 2002. Παράλληλα, ήταν η πρώτη χώρα από την Ασία που προχώρησε από την φάση των ομίλων, πριν την διαδεχθεί 20 χρόνια αργότερα το Μαρόκο.
Η ιστορία όμως και η σύνδεση μεταξύ Βόρειας Κορέας και Middlesbrough δεν σταματάει εδώ. Το 2002, ο Daniel Gordon θα εντοπίσει 7 παίκτες από την ομάδα της Βόρειας Κορέας του 1966, θα βιντεοσκοπήσει την καθημερινότητά τους και θα μας μεταφέρει τις αναμνήσεις τους. Αργότερα την ίδια χρονιά, αυτοί οι 7 θα καλεστούν από την ίδια την ομάδα της Middlesbrough, σε μια τελετή για βράβευση! Από τότε, οι σχέσεις παραμένουν ισχυρές, αφού η γυναικεία ομάδα της Middlesbrough θα ταξιδέψει αρκετές φορές στην Βόρεια Κορέα προκειμένου να δώσει αγώνες με τοπικές ομάδες, εδώ σε μια στιγμή παραφροσύνης, ο Δήμαρχος της πόλης του Middlesbrough, θα κρεμάσει πάνω στο δημαρχείο μια σημαία της Βόρειας Κορέας, για να τιμήσει την επέτειο της νίκης τους απέναντι στους Ιταλούς!
Η ομολογουμένως πολύ περίεργη φιλία, που κρατάει ακόμα και σήμερα, μπορεί να μας δώσει ένα σημαντικό μάθημα: το ποδόσφαιρο ενώνει. Όποια και αν είναι η κουλτούρα, η θρησκεία, ο τρόπος ζωής, τέτοιοι περίεργοι συνδυασμοί αγάπης μπορούν να δημιουργηθούν μόνο μέσα από το ποδόσφαιρο. Μακάρι αυτό να ήταν ένα από τα πολλά παραδείγματα που θα ακολουθήσουν στο μέλλον!