Οι οπαδοί της Μίλαν έχουν συνηθίσει να χάνουν τους γιους τους στα θαύματα του έξω κόσμου. Είτε για τα χρήματα είτε για νέες εμπειρίες, πολλοί παίκτες της Μίλαν έχουν φύγει από το Σαν Σίρο και έμαθαν με τον δύσκολο τρόπο, ότι δεν υπάρχει μέρος σαν το σπίτι τους. Για τον Sandro Tonali, ωστόσο, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η Curva Sud δεν θα κρατήσει κακία σε κάποιον που τελικά πωλείται παρά τη θέλησή του.
Με την αρχαία οικονομική δομή του ποδοσφαίρου της Ιταλίας να εξακολουθεί να ισχύει, η Μίλαν αναγκάζεται να πουλήσει παίκτες-σταρ όπως ο Sandro Tonali. Δεν είναι μόνο ο συναισθηματικός παλμός της Μίλαν, αλλά είναι ένας από τους βασικούς παίκτες της στη μεσαία γραμμή και είχε καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του 19ου Scudetto. Αυτό είναι που κάνει τον Ιταλό Τζόρντι τόσο ξεχωριστό.
Τα μακριά μαλλιά, οι εναλλαγές στο παιχνίδι και ΑΥΤΟ το ελεύθερο σουτ στην Μπρέσια (πατήστε εδώ για να το δείτε) έχουν οδηγήσει σε θέματα στο Twitter, βίντεο στο YouTube και ακόμη και ειδικούς που συγκρίνουν τον Sandro Tonali με τον τελευταίο μεγάλο Regista της Ιταλίας, τον Αντρέα Πίρλο. Ωστόσο, τα φαινόμενα απατούν και πέρα από τα μακριά μαλλιά, οι δύο τους δεν μοιάζουν σχεδόν σε τίποτα.
Σίγουρα, στην Μπρέσια, έπαιξε την περίεργη χολιγουντιανή πάσα και έκανε μερικά μακρινά σουτ, αλλά στη Μίλαν αυτός δεν ήταν καθόλου ο ρόλος του. Για να καταλάβετε καλύτερα πώς λειτουργεί ο Τονάλι, σκεφτείτε περισσότερο τον Ντανιέλε Ντε Ρόσι, το δεύτερο αγαπημένο παιδί της Ρώμης. Υπάρχει κάποιο στυλ στον τρόπο που αντιμετωπίζει την μπάλα στην κατοχή, αλλά το συνδυάζει με το grit ή grinta, όπως το λένε οι Ιταλοί, και την ικανότητα να επηρεάζει και στα δύο γήπεδα.
Διαβάστε Επίσης: Rasmus Højlund: Ο Δανός επιθετικός ήρθε για να γίνει ο κορυφαίος
Η πρώτη του σεζόν στη Μίλαν πήγε φρικτά, ακόμα και κατά την ομολογία του. Φαίνεται ότι η πίεση του να παίζει όχι μόνο για την ομάδα του αλλά και για την ομάδα της οικογένειάς του τον επηρέασε. Καθώς ο πατέρας του είναι μέλος της θρυλικής Curva Sud, και ίσως το να παίζει μπροστά τους συνέβαλε στις κακές του εμφανίσεις, με τον ίδιο να μην καταφέρνει ούτε ένα γκολ. Όμως στη δεύτερη σεζόν του, με άδεια γήπεδα λόγω της COVID-19 και λιγότερη πίεση, ο Ιταλός ξεχώρισε και βοήθησε να τραβήξει τη Μίλαν πίσω στην κορυφή του ιταλικού ποδοσφαίρου. Επιπλέον, το να το κάνει αυτό τη σεζόν μετά την κατάκτηση του Scudetto από την αιώνια αντίπαλο Ίντερ πρέπει να το έκανε να νιώθει 10 φορές καλύτερα.
Το γεγονός ότι έπαιξε μαζί με τον Franck Kessie στη μεσαία γραμμή βοήθησε στην αναζωογόνηση του Ιταλού διεθνή. Έδειξε τον Γκατούζο που κρύβει μέσα του, με την άγρια δουλειά του στη μεσαία γραμμή, δαγκώνοντας τους αντιπάλους του, επιβάλλοντας λάθη και όταν χρειάστηκε, κάθισε σε μια σταθερή άμυνα και βοήθησε να αποκλείσει τους αντιπάλους. Η Μίλαν κράτησε τα περισσότερα καθαρά φύλλα στη Serie A την περίοδο 2021-2022 και το ατσάλινο μεσοεπιθετικό δίδυμο των Τονάλι και Κέσι συνέβαλε σε αυτό.
Αυτό που τον βοήθησε να κατοχυρωθεί στη λαογραφία της Μίλαν ήταν το γκολ απέναντι στη Λάτσιο. Με το σκορ να είναι 1-1 στο 92ο λεπτό, με 4 ματς να απομένουν για την κούρσα του τίτλου και την Ίντερ να βρίσκεται στο σβέρκο της, η Μίλαν χρειαζόταν έναν νικητή για να παραμείνει μπροστά. Το παιδί από το Λόντι ανέβηκε στο γήπεδο. Μια κεφαλιά απέναντι από την εστία του αιώνιου Ζλάταν. Και τότε, σε μια στιγμή ηρεμίας μέσα στο χάος, ο Τονάλι έλεγξε την μπάλα στον μηρό του και στη συνέχεια την πέρασε με το κεφάλι από τον Τόμας Στρακόσα στο τέρμα. Ήξερε ότι ήταν η στιγμή του και η στιγμή της Μίλαν στην κούρσα για τον τίτλο και για την υπερηφάνεια της πόλης τους. Επί 11 χρόνια δεν είχαν πλησιάσει το Scudetto και για τους Rossoneri, αυτό είναι πάρα πολύς καιρός για έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ιταλίας, όχι της Ευρώπης.
Το ότι είχε την επίγνωση να πάρει ένα άγγιγμα εκείνη τη στιγμή αντί να το μαστιγώσει δείχνει την ψυχραιμία στους ώμους του 23χρονου. Αυτό κατέληξε να είναι καθοριστικό στην κούρσα για τον τίτλο. Η Μίλαν τερμάτισε μόνο 2 βαθμούς μπροστά από την Ίντερ και αν είχε φέρει ισοπαλία στο παιχνίδι με τη Λάτσιο, η Ίντερ θα είχε πάρει τον τίτλο με διαφορά τερμάτων. Μια κλωτσιά κάνει τη διαφορά, όπως έδειξε ο Τονάλι.
Η φετινή σεζόν ήταν πιο δύσκολη για τους Ροσονέρι. Παρόλο που έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του Champions League, η κακή φόρμα, οι τραυματισμοί και οι κακές προπονητικές αποφάσεις σήμαιναν ότι δεν έδειξαν ποτέ τη μαχητικότητα να διεκδικήσουν τον τίτλο. Ο Τονάλι, ωστόσο, πραγματοποίησε αξιοθαύμαστη εμφάνιση σε μια ομάδα που υπέφερε. Κάθε εβδομάδα εμφανιζόταν και αποδιδόταν. Δημιούργησε 7 ασίστ την περασμένη σεζόν στη Serie A, τον υψηλότερο απολογισμό του στο πρωτάθλημα. Ένα μεγάλο μέρος αυτών προήλθε από τα στημένα του.
Τοποθετεί την μπάλα στις ιδανικές περιοχές για τους επιθετικούς και αποτελεί βασικό κομμάτι του επιθετικού του παιχνιδιού. Παράλληλα με την ικανότητά του να δερματοποιεί απόλυτα την μπάλα πάνω από τα δοκάρια με το ένα ή το άλλο πόδι, όπως ένας Γερμανός μέσος από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Και παρόλο που δεν παίζει πολλές διαμπερείς μπαλιές, μπορεί να μεταφέρει την μπάλα από το Α στο Β χρησιμοποιώντας την μεταφορά της μπάλας. Ο μακρυμάλλης “μαέστρος” έχει κάποια δύναμη, η οποία τον κάνει αρκετά δύσκολο να τον ρίξεις από την μπάλα όταν είναι σε πλήρη φόρα. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο για μεσοεπιθετικούς παρόμοιους με τον Τονάλι που έγραψε ο @Umirf1 εδώ, αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα για το συγκεκριμένο προφίλ μεσοεπιθετικών.
Τώρα, λόγω των οικονομικών περιορισμών που πλήττουν το ιταλικό ποδόσφαιρο από την εποχή πριν την Covid, ο γιος της Μίλαν πετάει για τον βορρά της Αγγλίας έναντι 55 εκατομμυρίων λιρών. Εντάσσεται σε ένα συναρπαστικό πρότζεκτ στο Νιούκαστλ και το πολεμοχαρές στυλ του ταιριάζει γάντι στην ομάδα του Έντι Χάου. Μπορείτε να τον φανταστείτε στη μεσαία γραμμή μαζί με τον Μπρούνο Γκιμαράες και τον Τζόελιντον, να κυνηγούν και να πληγώνουν όποιον βρεθεί απέναντί τους. Με τον τρόπο που παίζει και την ποιότητα που φέρνει, το “Σεντ Τζέιμς Παρκ” θα φωνάζει το όνομά του σε χρόνο μηδέν.
Ωστόσο, μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό πονάει τον Τονάλι. Στην αποχαιρετιστήρια ανάρτησή του, δήλωσε ότι αυτό είναι ένα “τα λέμε αργότερα” και όχι ένα “αντίο”. Η καρδιά του είναι ακόμα στο Μιλάνο. Στο μυαλό του, μάλλον πίστευε ότι θα γινόταν σημαιοφόρος των Ροσονέρι, ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας τους. Αντ’ αυτού, είναι ένα βασικό κομμάτι μόνο του τελευταίου κεφαλαίου. Αλίμονο, έτσι είναι τα πράγματα. Αλλά μην ανησυχείτε Μιλανίστι. Αν τα 55 εκατομμύρια λίρες που αποκτήθηκαν γι’ αυτόν επανεπενδυθούν με σύνεση στην ομάδα, η Μίλαν μπορεί ακόμα να έχει μεγάλες ελπίδες για την επόμενη σεζόν. Επιπλέον, όταν ο Τονάλι αναπόφευκτα επιστρέψει στο Μιλάνο, θα επιστρέψει έχοντας πετύχει σπουδαία πράγματα στο βορρά της Αγγλίας. Και ξέρει, μπορεί να επιστρέψει σε μια ομάδα που θα κερδίσει το Scudetto. Αυτό δεν θα ήταν το κάτι άλλο;