Ανάμεσα στους σωρούς επαίνων που δόθηκαν στους παίκτες της Άρσεναλ Bukayo Saka και στον αρχηγό Martin Ødegaard, τα επιτεύγματα του κορυφαίου σκόρερ Gabriel Martinelli έχουν φαινομενικά ξεφύγει από το ραντάρ. Ο 21χρονος μπορεί να είχε μια δύσκολη περίοδο μετά την επιστροφή του από το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά έχει ήδη 11 γκολ στην Premier League αυτή τη σεζόν και πρόσφατα ανταμείφθηκε με ένα νέο μακροχρόνιο συμβόλαιο στο Emirates. Εξάλλου, υπάρχει λόγος που ο Pep Guardiola τον χαρακτήρισε «απίστευτο όπλο» και ο Jurgen Klopp τον χαρακτήρισε «ταλέντο του αιώνα».
Υπάρχει μια αυξανόμενη συζήτηση μεταξύ των οπαδών της Άρσεναλ και ορισμένων οπαδών του ποδοσφαίρου γενικότερα, σχετικά με την καλύτερη θέση του Martinelli ακροπρόθεσμα. Οι τραυματισμοί του Gabriel Jesus, toy Nketiah και τώρα στον Trossard θα μπορούσαν απλώς να αναγκάσουν τον Mikel Arteta να πειραματιστεί με την ανάπτυξη του Martinelli ως επιθετικού.
Είναι ενδιαφέρον ότι ορισμένοι από αυτήν την ομάδα της Άρσεναλ έχουν επαναπροσδιοριστεί ως προς τις θέσεις τους υπό τον Arteta. Προφανώς, ο Granit Xhaka χρησιμοποιείται πλέον ως προχωρημένος 8 σε αντίθεση με τον βαθύ πλέι μέικερ που ήταν όταν πρωτοήρθε ο Arteta. Ο Bukayo Saka έπαιξε αριστερό μπακ στο πρώτο παιχνίδι του Αρτέτα ως επικεφαλής – τώρα είναι ένας από τους καλύτερους εξτρέμ στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Έπειτα, είναι ο Thomas Partey που εξελίσσεται σε έναν παίκτη παγκόσμιας κλάσης single pivot από τον επιβλητικό μέσο που ήταν στην Ατλέτικο Μαδρίτης, και ο Ben White που πηγαίνει από σέντερ μπακ σε δεξιό μπακ, ο Ødegaard παίζει βαθύτερα, κ.λπ. είναι: αν κάποιος μπορεί να μεταμορφώσει τον Martinelli σε κορυφαίο σέντερ φορ, μπορεί κάλλιστα να είναι ο Mikel Arteta.
Το εμφανές πλεονέκτημα που φέρνει ο Martinelli ως κεντρικό σημείο αναφοράς είναι η άμεση μετάβαση του από την άμυνα στην επίθεση, την οποία είδαμε στο δεύτερο μισό του αγώνα της Bournemouth. Τα τρεξίματά του πίσω συμπληρώνουν τις τελικές δυνατότητες της μπάλας των Ødegaard και Fabio Vieira, αλλά το να είναι κάπως περιορισμένος στο να παίζει αριστερά μειώνει αυτές τις ευκαιρίες που εμφανίζονται.
Ο Martinelli ξεκίνησε ιδανικά την σεζόν, όντας σε καταπληκτική φόρμα, πετύχαινε το ένα γκολ μετά το άλλο. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην κοινωνικο-συναισθηματική σχέση μεταξύ του και του συμπατριώτη του Gabriel Jesus. Ο πρώτος φαίνεται να στερείται το ίδιο επίπεδο αυτόνομης συνέργειας με τον Nketiah, ο οποίος είναι περισσότερο επικεντρωμένος στο να παραμείνει κεντρικός και να τοποθετηθεί μεταξύ των σέντερ μπακ. Το ζευγάρι δεν συνδυάζεται τόσο συχνά, κάτι που ορισμένοι θαυμαστές πιστεύουν ότι έχει επηρεάσει άμεσα το συνολικό παιχνίδι του Martinelli, παρά το γεγονός ότι τα νούμερα παραμένουν αρκετά παρόμοια (δείτε το διάγραμμα παρακάτω).
Οι μόνες ελαφριές επιδεινώσεις είναι οι μειώσεις στην ακρίβεια σουτ και στο ποσοστό επιτυχίας της ντρίμπλας. Εν τω μεταξύ, φαίνεται ότι έχει εμπλακεί περισσότερο στα πέναλτι, χωρίς ωστόσο παρόμοια επιτυχία.
Ο τραυματισμός του Trossard είναι κρίμα γιατί φαινόταν ότι αυτός και ο Martinelli είχαν αρχίσει να αναπτύσσουν ωραία χημεία. Ο Βέλγος περιπλανιόταν στα αριστερά επιτρέποντας στον Martinelli να επιτεθεί στον άξονα, με απόδειξη το νικητήριο γκολ εναντίον της Leicester City. Τα περισσότερα από τα γκολ του προήλθαν από παρόμοιες κινήσεις, τρέχοντας στο κανάλι μεταξύ του δεξιού μπακ και του σέντερ μπακ της αντίπαλης ομάδα. Αυτές είναι οι καταστάσεις από τις οποίες ευδοκιμεί ο Martinelli επειδή είναι, από τη φύση του, ένας εσωτερικός επιθετικός.
Ωστόσο, η αυξανόμενη λίστα τραυματισμών στο τμήμα επιθετικών για την Άρσεναλ σημαίνει ότι είναι πιθανό να δούμε τον Martinelli να παίζει κεντρικά, τουλάχιστον για τα επόμενα δύο παιχνίδια. Η τελευταία φορά που είχε μια σειρά αγώνων μπροστά ήταν υπό τον Ουνάι Έμερι, όπου σημείωσε πραγματικά εντυπωσιακά νούμερα (7 γκολ και 1 ασίστ σε 4 αγώνες). Παρείχε έξυπνη κίνηση στο κουτί και εκπληκτική εναέρια δύναμη, καθώς και τα πράγματα που έχουμε μάθει γι ‘αυτόν σήμερα: την επιμονή, το αδυσώπητο, την επίθεση στο κουτί, το χτύπημα της μπάλας κ.λπ.
Φυσικά, τα πράγματα έχουν αλλάξει στο παιχνίδι του από τότε. Είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένος τώρα, κάτι που ο Arteta κατέστησε σαφές ότι ήθελε να βελτιώσει στην αρχή της θητείας του όταν μίλησε για «να βάλει κάποια εργαλεία στο παιχνίδι του». Ωστόσο, εξακολουθεί να σκοράρει γκολ από παρόμοιες κεντρικές θέσεις, παρά το γεγονός ότι ο συνολικός χάρτης των βολών του κυλά αριστερά, όπως θα περίμενε κανείς.
Ο Martinelli μπορεί να έχει παρόμοια φυσική ποιότητα με τους Vinicius Junior, Rafael Leao και τον συμπαίκτη του Saka, αλλά δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για τις ίδιες ελίτ δυνάμεις στην ντρίμπλα 1v1. Φυσικά, είναι απίστευτα εκρηκτικός και μπορεί να χτυπήσει σχεδόν οποιονδήποτε με ρυθμό, αλλά είναι λίγο πιο προβλέψιμος στα πόδια και την τεχνική του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κακός 1v1 όμως – αυτές είναι οι ελίτ του κόσμου με τις οποίες τον συγκρίνουμε εδώ. Εκτός αυτού, η προθυμία του να επιτεθεί στο κουτί, η ικανότητα τελειώματος και στα δύο πόδια και η αδυσώπητη δουλειά περισσότερο από ό,τι αναπληρώνει, γι’ αυτό είναι βασικός για μια από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Μπορεί όμως να παίξει ως επιθετικός; H αλήθεια είναι πως διαθέτει πολλά από τα εργαλεία που απαιτούνται για να είναι ένας. Εξάλλου, και ο Σάντιο Μανέ, για παράδειγμα – ένα κάπως παρόμοιο προφίλ, προσαρμοσμένο σε σέντερ φορ στο τέλος της περασμένης σεζόν για τη Λίβερπουλ, οπότε τι σταματάει τον Μαρτινέλι να κάνει κάτι παρόμοιο;
Σίγουρα, ο Arteta μπορεί να θέλει περισσότερη πειθαρχία στη θέση και ποιότητα back-to-goal στον σέντερ φορ του, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να αναπτυχθεί με τον καιρό. Το στυλ ντρίμπλας του με το κεφάλι προς τα κάτω περιορίζει πιθανώς τις δυνατότητες παιχνιδιού του ως σέντερ φορ, αλλά έχουν πολλούς δημιουργικούς τύπους γύρω του. Ωστόσο, το να τον βάλει κεντρικά φαίνεται ακόμα προτιμότερο προς το παρόν.
Ο Βραζιλιάνος φόργουορντ μπορεί να δώσει βάθος και στη δεξιά πτέρυγα. Δεν είναι ο τύπος παίκτη που περιορίζεται εντελώς στην γραμμή, παρόλο που είναι πιο εξοικειωμένος εκεί. Πράγματι, πέρασε λίγο χρόνο παίζοντας στα δεξιά στις νεανικές του μέρες για την Ituana. Το παιχνίδι του είναι απλοποιημένο στα δεξιά, όπου μπορεί απλώς να τρέξει με επιμονή στη γραμμή και να χρησιμοποιήσει το κυρίαρχο πόδι του για να σταυρώσει τη μπάλα ή να ολοκληρώσει ένα cutback.
Είναι επίσης ικανός να σκοράρει γκολ και να κάνει τρεξίματα από αυτές τις περιοχές, αν μπορείτε να ρίξετε το μυαλό σας στον εντός έδρας αγώνα της Newcastle από την περασμένη σεζόν. Παρόλα αυτά, κατά τη διάρκεια της καριέρας του πιθανότατα θα ξεκινήσει σε όλη την επιθετική γραμμή, όπως και ο Μανέ, όπως και ο Ραχίμ Στέρλινγκ, ακόμη και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Μπορεί να γίνει καθαρό σέντερ φορ καθώς μαθαίνει τον ρόλο στην μετέπειτα καριέρα του.
Τελικά, ο εντυπωσιακός ρυθμός παραγωγής του Martinelli στα 21 του χρόνια δεν είναι από τύχη ή σύμπτωση. Είναι ιδιαίτερο ταλέντο. Η επιστροφή του Jesus θα πρέπει να συμπέσει με την αριστερή πλευρά του παιχνιδιού της Άρσεναλ και στο σύνολό της, να επιστρέψει στο επίπεδο λειτουργίας που ήταν πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Οι εναλλαγές μεταξύ των Gabriel Martinelli, Granit Xhaka και Oleksandr Zinchenko εντός των πλευρών, του μισού χώρου και του πλάγιου μπακ/κεντρικού καθώς και ο Gabriel Jesus που κινείται πιο εξωτερικ, προσελκύοντας τους μέσους μαζί του και ο Martinelli επιτίθεται στον κενό χώρο – κάνει τον ρόλο του κάπως ανάμεσα σε έναν ανεστραμμένο εξτρέμ και έναν εσωτερικό φορ.
Αυτό το σύστημα τονίζει ακόμα περισσότερο τις κινήσεις του εκτός μπάλας καθώς και τη δυνατότηά του για μεταβατικό παιχνίδι, αντί να βασίζεται περισσότερο στο 1v1 σε ανοιχτό χώρο και σέντρες. Εξάλλου, όσο πιο δραστήριος είναι κεντρικά, τόσο περισσότερο μπορεί να επικοινωνεί με τον Martin Ødegaard και τον Bukayo Saka, αυξάνοντας το σκοράρισμά του.