Τετάρτη 10/08/22. Το UEFA Super Cup έχει μόλις τελειώσει και ο Florentino Perez, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, κατευθύνεται περιχαρής προς το δωμάτιο του ξενοδοχείου του. Ήταν μια καλή μέρα για την ομάδα του, αφού για μια ακόμα φορά απέδειξε πως τίποτα δεν μπορεί να την ρίξει από την κορυφή της Ευρώπης, κερδίζοντας με 2-0 την Αιντραχτ Φρανκφούρτης. Και εκεί που τίποτα δεν φαινόταν ικανό να αναστρέψει αυτό το κλίμα, μια στιγμή, κυριολεκτικά στιγμή, μια κουβέντα 5 δευτερολέπτων, έμελλε να γίνει viral.
Στο ίδιο ξενοδοχείο με τον Perez έμεναν και κάποιοι οπαδοί της Ρεάλ. Μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία του, ένας εξ αυτών του φώναξε να φέρει πίσω τον Cristiano Ronaldo! Αν και στην αρχή ίσως έκανε πως δεν άκουσε, ο Perez ξαναρώτησε και τότε έδωσε την αφοπλιστική απάντηση ”Τον Κριστιάνο; Πάλι; Είναι 38 χρονών!”. Η ατάκα αυτή, μια κουβέντα του προέδρου της Ρεάλ, ήταν ικανή να ξεσπάσει ολόκληρη θύελλα αντιδράσεων από ορισμένους, συμπεριλαμβανομένης και της αδερφής του Πορτογάλου. Ποιά είναι η δόση αλήθειας μιας τέτοιας κουβέντας και πόσο μπορεί να προσφέρει ακόμα ο Cristiano Ronaldo; Θα εκθέσει για μια ακόμα φορά τον Perez;
Ο πέντε φορές νικητής της Χρυσής Μπάλας, είναι ένας παίκτης που πρωταγωνιστεί συχνά στα πρωτοσέλιδα αυτό το καλοκαίρι. Η απουσία της ομάδας του, της Manchester United, από την κορυφαία Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, το Champions League, έκανε τον Πορτογάλο σούπερ σταρ να ψάξει διακαώς την αλλαγή ποδοσφαιρικής στέγης. Ο λόγος; Προφανής! Τίποτα λιγότερο από το Champions League δεν είναι δυνατό να χωρέσει το εγώ μιας τέτοιας προσωπικότητας και να απολέσει τους αριθμούς και τα ρεκόρ για τα οποία δουλεύει εδώ και χρόνια.
Το αποτέλεσμα (μεχρι τη στιγμή που γράφεται το άρθρο), δεν είναι αυτό που θα περίμενε ο Ronaldo. Βλέπετε, τα χρόνια έχουν περάσει και πλέον οι ομάδες θεωρούν πως οι αντοχές και οι δυνατότητές του έχουν περιοριστεί και πως τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς. Ούτε καν ο Cristiano Ronaldo, ένας παίκτης που έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή στο να χτίσει τη φυσικά και σωματική του κατάσταση με τέτοιο τρόπο ώστε να παρατείνει την ποδοσφαιρική του καριέρα στο μέγιστο δυνατό.
Διαβάστε επίσης: Ποδόσφαιρο: Άσκηση δύναμης ή μυαλού;
Chelsea, Bayern Μονάχου, Ατλέτικο Μαδρίτης και πολλές ακόμα δέχτηκαν κρούση από τον μάνατζερ του Πορτογάλους, Jorge Mendes, προκειμένου να υπογράψει στην ομάδα τους. Κανείς δεν ήταν διατεθιμένος ωστόσο να πληρώσει χρυσό για έναν παίκτη 38 χρονών στη δυση της καριέρας του. Μάλιστα, η Bayern ήταν αυτή που έδωσε την πιο εμφατική και καταστροφική, όπως φαίνεται για τον Ronaldo, απάντηση. Ο Oliver Kahn, διευθυντής και παλιά δόξα της ομάδας, ανέφερε πως ο Cristiano δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία της ομάδας του και παρά το γεγονός πως φέτος έχασαν μια χαρισματική φιγούρα στην επίθεση, τον Robert Lewandowski, δεν είναι διατεθιμένοι να υπογράψουν τον κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Ο Todd Boehly από την άλλη, νέος ιδιοκτήτης της Chelsea, θέλησε να ταράξει τα νερά και να κερδίσει την εύνοια των φιλάθλων της ομάδας, δείχνοντας έντονο ενδιαφέρον για την απόκτηση του Ronaldo. Εκεί βρήκε όμως αντίσταση από τον προπονητή της ομάδα του, τον Thomas Tuchel, ο οποίος άσκησε βέτο σε μια τέτοια μεταγραφή, αφού θεωρούσε πως το εγώ του Ronaldo θα ήταν μεγαλύτερο από της ομάδας και θα δημιουργούσε πορβλήματα στα αποδυτήρια!
Όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, αν ο Ronaldo και ο ατζέντης του, είχαν λάβει υπόψιν τους τις περσινές προειδοποιήσεις. Τότε που ο Πορτογάλος φαινόταν παγιδευμένος στη Juventus, από την οποία ήθελε να αποχωρήσει με κάθε πιθανό τρόπο. Και τότε πάλι οι ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον ήταν λίγες, με την United να είναι αυτή που να δίνει γη και ύδωρ στην παλιά δόξα της ομάδας, προκειμένου να την βοηθήσει στην ανοικοδόμηση που επιχειρούσε. Και η αλήθεια είναι πως τα νούμερα του Cristiano δεν ήταν άσχημα, αφού αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ σε μια ομάδα που βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση καθ’όλη τη διάρκεια της περσινής σεζόν, με αλλαγές προπονητών και με ψυχολογία στον πάτο. Και όλα αυτά στην Premier League, το αντικειμενικά πιο δύσκολο πρωτάθλημα της Ευρώπης.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αναφέρουν οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι, είναι πως ο Ronaldo Παίζει για τους προσωπικούς του αριθμούς και μόνο. Επιδιώκει την προσωπική δόξα και την λατρεία του κόσμου. Και αυτά είναι που τον κάνουν αντιπαθητικό και δύσκολο κάποιος προπονητής να τον διαχειριστεί, με αποτέλεσμα να μην τον θέλουν στις ομάδες τους. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια, αφού ο Πορτογάλος ποτέ δεν έπαψε να δείχνει ότι κυνηγά τις ατομικές διακρίσεις, ωστόσο αυτό δεν του αφαιρεί την επιθυμία να κερδίσει και τίτλους με την εκάστοτε ομάδα του άλλωστε ο καλύτερος, θα πρέπει να παίζει με τους καλύτερους, σωστά;
Όλες οι ομάδες του Πορτογάλου στο παρελθόν πρωταγωνιστούσαν, είτε κερδίζοντας εγχώριους τίτλους είτε Ευρωπαϊκούς. Όταν κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Μπαλα, ήταν ένας νεαρός συναρπαστικός εξτρέμ που ήταν μέλος μιας τρομερής ομάδας του Alex Ferguson το 2008, κερδίζοντας την Premier League και το Champions League. Στη συνέχεια πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης όπου διέπρεψε με πρωτοφανή τρόπο σε έναν σύλλογο του οποίου το DNA ήταν και είναι να κερδίζει τίτλους στο υψηλότερο επίπεδο.
Σε εννέα σεζόν που πέρασε στη Μαδρίτη, ο Ronaldo έσπασε και σημείωσε πολλά εξαιρετικά ρεκόρ. Έγινε ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών του συλλόγου στο Champions League με 105 γκολ και επίσης ο κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών της Ρεαλ στη LaLiga με 311 γκολ, ένα ρεκόρ που εξακολουθεί να διατηρεί μέχρι σήμερα. Παράλληλα κέρδισε 4 Champions League, 3 από τα οποία ήρθαν στη σειρά για τους Los Blancos (2016, 2017, 2018), ένα πρωτόγνωρο και ανυπέρβλητο επίτευγμα για οποιονδήποτε παίκτη ή σύλλογο στην Ευρώπη.
Και κάπου εκεί, το 2018, αποφασίζει να αλλάξει ποδοσφαιρική στέγη. Με την τροπαιοθήκη του γεμάτη και έχοντας σπάσει κάθε πιθανό ρεκόρ, αποφασίζει να αναζητήσει νέες προκλήσεις. Επόμενος σταθμός, η Juventus, οι οπαδοί της οποίας ενθουσιάζονται με τη μεταγραφή του Cristiano και οι προσδοκίες τους ανεβαίνουν στα ύψη!
Και τότε είναι που ο αρνητισμός ξεκινάει γύρω από τον θρύλο από την Πορτογαλία. Η Juventus δεν δείχνει να είναι σε καλό φεγγάρι και σίγουρα δείχνει πολύ πιο ”γήινη” σε σχέση με τους galacticos της Ρεάλ. Το Champions League, ο μεγάλος πόθος όλων των οπαδών της Juventus, δεν δείχνει να έρχεται και η γκρίνια αρχίζει. Γκρίνια τόσο από τον ίδιο τον Ronaldo, που βλέπει πως μόνος του δεν μπορεί να πάρει τους συμπαίκτες από το χέρι και να τους οδηγήσει στην Γη της Επαγγελίας, αλλά και από τον σύλλογο και τους οπαδούς, που βλέπουν να χρυσοπληρώνουν έναν ποδοσφαιριστή (διπλάσια χρήματα σε σχέση με το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο της ομάδας τότε) και το αποτέλεσμα να είναι ακριβώς το ίδιο με πριν.
Κι ομως, τα στατιστικά του Ronaldo εξακολουθούν να είναι μοναδικά. 101γκολ και 22 ασσιστ σε 134 εμφανίσεις που πραγμαοτποίησε σε 3 χρόνια στο Τορίνο, είνα νούμερα που δύσκολα μπορεί να τα συναντήσει κάποιος! Κι ομως, η γκρίνια ήταν τόσο έντονη, που οδήγησε τον Ronaldo στο να ζητήσει να φύγει από την Allianz Arena, παρά να μείνει και να περιμένει την υλοποίηση των στόχων του.
Και κάπου εκεί, εμφανίζεται η Manchester United. Η ομάδα που καθιέρωσε τον Cristiano στο Ευρωπαϊκό στερέωμα, δείχνει έτοιμη για την μεγάλη αναγέννηση. Παρα τις παλιές κόντρες, με δηλώσεις από την πλευρά του Ronaldo πως νιώθει φυλακισμένος στο Manchester, ο χρόνος φαίνεται να έχει γιατρέψει τις πληγές και οι 2 μεριές είναι έτοιμες για το επόμενο βήμα. Βήμα που τελικά έγινε τον Αύγουστο του 2021 και σκόρπισε ενθουσιασμό στις τάξεις του συλλόγου του Manchester. Βλέπετε, η ομάδα πλέον δεν είναι στον πάγκο της τον Sir Alex Ferguson, ενώ τα τελευταία χρόνια και η έλλειψη πρωταγωνιστών ήταν εμφανέστατη. Τελευταίος αυτών, ο Wayne Rooney και μετά το χάος.
Ο ενθουσιασμός στο Old Trafford σύντομα μετατράπηκε σε αρνητισμό. Η ομάδα, με τον Ole Gunnar Solskjær, έδειχνε ασύνδετη, αγύμναστη, χωρίς κανέναν επιθετικό και αμυντικό προσανατολισμό. Ο Ronaldo ήταν μια πηγή φωτός, πράγμα που φαίνεται από το γεγονός πως ήταν πρώτος σκόρερ της ομάδας, ωστόσο φαίνεται πως έχει επισκιάσει την ίδια την United, καθώς και κάθε ποδοσφαιριστή που παίζει στην ομάδα. Όλοι φαίνονται με έλλειψη συγκέντρωσης, σοκαρισμένοι ίσως από το γεγονός πως τίποτα δεν αποδίδει. Ο απολογισμός είναι τραγικός, με την ομάδα να τερματίζει στην 6η θέση, πίσω ακόμα και από την Arsenal και να οδηγείται στο Europa League.
Κι όμως. Ο άνθρωπος που θεωρούνταν ότι πλέον είναι βαρίδι για την ομάδα, μέσα σε μόλις λίγους μήνες έπειτα από τον ενθουσιασμό που επικρατούσε, ήταν πρώτος σκόρερ με 18 τέρματα, ενώ κυριολεκτικά τράνηξε την ομάδα από το χέρι μέχρι τα προημιτελικά του Champions League! Αρα, σε τί μπορεί να φταίει όταν φαίνεται ότι προσπαθεί τόσο πολύ; Ποιό είναι το μερίδιο ευθύνης του; Παίζει στο σωστό σύστημα για την ανάδειξη των ικανοτήτων του ή η παρουσία του είναι τόσο ισχυρή που κάνει τους υπόλοιπους να βασίζονται αποκλειστικά πάνω του για την επιτυχία της ομάδας;
Λοιπόν, αυτό φαίνεται να είναι και το κλειδί της αποτυχίας. Από το 2018, ο Cristiano Ronaldo παίζει σε ομάδες που είναι πέρα για πέρα γήινες και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με ομάδες όπως η Manchester City, η Ρεαλ Μαδρίτης ή ακόμα και η Paris Saint Germain. Και δεν είναι θέμα φανέλας αποκλειστικά. Σε κάθε περίπτωση, η Ρεάλ φαινόταν να δουλεύει σαν καλοκουρδισμένη μηχανή. Οι παίκτες γνώριζαν τους ρόλους τους και με έναν Ronaldo στα καλύτερά του, δούλευαν όλοι για την ομάδα. Στην Juventus ομως, ο Ronaldo βρήκε παίκτες μεγαλωμένους στο Τορίνο και γερασμένους εκεί, που δεν ήταν έτοιμοι να κάνουν το βήμα πίσω για να προσαρμοστούν στην αλλαγή του αέρα που έφερε μια τέτοια προσωπικότητα. Giorgio Chiellini και Leonardo Bonucci ήταν 2 χαρακτηριστικά παραδείγματα. Παράλληλα, στην Juventus υπήρχε και ο Paulo Dybala, ένας επιθετικός με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον Ronaldo, αλλά και με μεγάλη αγάπη των φιλάθλων προς το πρόσωπό του. Η έλευση του Cristiano τον μετέφερε στον πάγκο, δημιουργώντας αρνητικό κλίμα στα αποδυτήρια, με τις διάφορες κλίκες να προσπαθούν να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη η αρνητική επιρροή του Ronaldo σε παίκτες όπως ο Dybala, όπου ο παίκτης δεν κατάφερε να επανέλθει ποτέ στο επίπεδο που ήταν και έτσι φέτος αποχώρησε όντας ελεύθερος προς τη Roma του Mourinho.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στη United. Παίκτες συνδεδεμένοι με την κερκίδα, όπως ο Rashford, ή ακόμα και ο Martial Που προερχόταν από μια τρομερή σεζόν, φαίνεται να έχασαν τον προσανατολισμό τους και να τα περίμεναν όλα από τους 37χρονο Cristiano με την εμφατική προσωπικότητα.
Τόσο η Juventus όσο και η Manchester United υπέγραψαν με τον Ronaldo πιστεύοντας πιθανώς ότι ο Πορτογάλος θα έδινε τα μεγαλύτερα τρόπαια στο πιάτο, αλλά όπως έδειξαν τα πρόσφατα γεγονότα, αυτές οι σκέψεις είναι μόνο φαντασία σε μια ομάδα που στερείται δομής και φιλοδοξίας. Το γεγονός είναι ότι πάντα θα χρειαζόσουν τόσα πολλά κομμάτια για να ολοκληρώσεις ένα παζλ και για τη Manchester United, δεν είχαν καν δουλειά να υπογράψουν τον Ronaldo το περασμένο καλοκαίρι, όταν μέχρι σήμερα δεν έχουν ασχοληθεί με τους τομείς που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή, όπως οι ακαδημίες, το scouting (που απομακρύνθηκε όλη η ομάδα μεσούσης της περιόδου) αλλά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Σε κάθε περίπτωση, o Cristiano Ronaldo είναι ένας αθλητής αφοσοιωμένος σε αυτό που κάνει. Είναι εγωιστής, δεν θέλει να έρχεται δεύτερος και σε καμία των περιπτώσεων δεν θέλει να βρίσκεται κάπου κατώτερα από εκεί που πιστεύει πως αξίζει. Ακόμα και σε αυτή την ηλικία, η δουλειά του είναι αξιοπρόσεκτη. Το άλμα του, η εκρηκτικότητά του, η ενέργειά του και η δύναμή του, παραπέμπουν σε αθλητή τουλάχιστον μια 5ετία νεότερο. Είναι όμως αυτά αρκετά για να τον κρατήσουν στην αφρόκρεμα; Ίσως ναι, αφού φαίνεται πως ακόμα το έχει. Ωστόσο η προσωπικότητά του και η πίεση που ασκεί στις ομάδες και συμπαίκτες του για επιτυχία, τον κάνουν αρνητικό πρωταγωνιστή και βάρος για κάθε ομάδα.